Ekonomia pobożności

Jest to fragment z książeczki: Mistyczny Styl Życia. Kliknij i ściągnij.

„Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać.(…)Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. 33 Starajcie się naprzód o królestwo i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. 34  Mt, 6. 31, 33

Zawsze się radujcie,  nieustannie się módlcie!  1 Tes 5, 17

Przeto czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie. 1 Kor 10, 31

(…)jest rzeczą konieczną wyrzec się wszelkiego pożądania lub upodobania, które by nie było całkowicie na chwałę Bożą, z miłości dla Tego, który w swym życiu nie szukał niczego prócz pełnienia woli Ojca, którą nazywał swym pokarmem (J 4, 34) (…) Jedna tylko myśl człowieka ma większą wartość niż świat cały, dlatego Bóg tylko jest jej godzien. św. Jan od Krzyża

Jak to zrobić, a jednocześnie żyć?

Kiedy wyznajemy miłość, nie skupiamy się na sposobie w jaki dźwięk powstaje w naszych ustach, ale na treści i osobie do której mówimy. Słowo to bowiem rodzaj znaku. Każdy zaś znak na tym polega, że służy do myślenia o czymś innym niż on sam. Zdjęcie jest po to by uobecnić  ukochaną osobę, a nie skrawek papieru i zlepek barw nań przyklejony.

Żeby więc wypełniać materialne obowiązki, a jednocześnie się na nich nie koncentrować, trzeba je czynić narzędziem wpatrywania się w Boga i miłowania Go, czyli Znakiem Wiary!*

*(Nie oznacza to rezygnowania z nadmiaru charakterystycznego dla miłości, czyli z czasów i miejsc specjalnie przeznaczonych dla Boga: sfer sacrum.  Wręcz przeciwnie! Trzeba jednego i drugiego. Samo wyrażanie wiary w słowach i oderwanych od życia niszach, prowadzi do inflacji znaków(w tym słów), do wyjałowienia, do sztuczności naszej wiary. Sam natomiast praktycyzm to jak pracoholizm ojca rodziny. Pracuje dla bliskich, ale nie ma dla nich czasu. Zapomina z wolna dla kogo to wszystko robi. W końcu traci z nimi więź. Tak i my możemy zapomnieć Czyim to nasze życie jest znakiem i skierować się w stronę bożków.)